Adm Hood Monument

Een van de opdrachten was het bezoeken van dit monument. Wel enig idee wat ik kon verwachten, ik zoek het dan wel op via internet. altijd wel goed om bij nadering te kunnen herkennen dat het in onderdeel  juist is en dat je goed zit.

Gary wist te vertellen waar dat monument staat. Een heuvel verder. Met zijn trialmotor was hij er geweest. Als je de kleine beschadiging aan de stenen trap ziet, was hij dat met de motor. De opening voor de opgang in het monument hebben ze dicht gemetseld. Er was daar eens een koe omhoog gegaan en dood gevonden omdat dat beest niet te terug kon.

Mooie inleiding voor het bezoek. Toch!! Meer info als dat je elders zou kunnen krijgen. Maar eerst een hap eten. Een goede late lunch zou niet verkeerd zijn. In het dorp bleek een restaurant-bar direct aan de hoofdweg waar we waren opweg naar zijn werkplaats.

Een heerlijke gebakken zalm met in schil gekookte aardappelen met boter. Geen groente, het is zoals met andere gerechten heel basic. Smaak heel natuurlijk, geen kruiden of iets speciaal uit eigen keuken. Gevraagd hoe ik het beste naar het monument kon rijden. Wel, je kon goed in de buurt komen van het monument maar met je voertuig kun je niet bij het monument. OK, we zijn wat gewent nietwaar. Onderweg zag ik tussen de bomen een zuil. Ik reed er aan voorbij en dacht het moet hem zijn. In dat zelfde moment zag ik een uitvalstrook. Dus omkeer mogelijkheid gezocht en weer terug en nog een keer want de helling was net verkeerd.

Waar ik was omgekeerd bleek een wandelweg heuvel op te gaan. Naar mijn gevoel richting monument. Dus lopend naar de omkeerplaats, intussen kijkend of er niet een weg tussendoor was dan hoefde ik minder die heuvel weer op. Niets dus, dan nu via het wandelpad omhoog.

Het monument, een reusachtig ding, op een heuvel in bebost gebied. Geen idee hoe je hier bekendheid aan kunt geven. Wel een kleine klim om er komen hoor, niet verkeerd maar niet zo verwacht. Dus bij het monument even een pauze, foto’s genomen en genoten van de plek in the middle of nowhere. Het weer is goed, tijd heb ik. Dus!!! In mijn pauze zag ik een paar dames van richting de hoofdweg naar het monument lopen. Ik dacht, daar moet dan toch een doorgang zijn?? Na mijn break het hoge gras in, de heuvel af richting hoofdweg en jawel tussen de struiken zag ik een kleine doorgang met stoep en toegang-tegel. Alles door de tijd in camouflage-groen geworden en voor de buitenstaander vanaf de weg niet zichtbaar. Ik was dicht bij de motor.

Zo, ik ga terug. Het is me een dag geweest dacht ik zo. Motor in het diepe spoor, moeite om het een en ander te vinden. De jackets , het monument. Nu dan het rust moment.

Het leek me een goed plan morgen naar de noordzijde van de westkust te gaan. Volgens de personen ik op de verschillende campings heb gesproken is het in een dag goed te doen.